در نزدیک سال 500 فاز رومی شدن کشور تمام شده و قبایل ژرمن به داخل کشور رخنه می کنند. در پی آن، زبان ساختاری را می یابد که امروز نیز به چشم می خورد. هنوز نیز بورگاندی های مسیحی شده در بخش غربی کشور زندگی می کنند. این مردم به تندی با فرهنگ رومی سازگاری پیدا کرده و حتی گونه ای از زبان لاتین ابتدایی ( زبان پیشرو رومی) را نیز فرا گرفتند. لومبارد های ژرمن به سوی جنوب کشور راه خود را پیش گرفته، اما سدی در برابر گسترش فرهنگ پدید نیاوردند. اما در برابر آنها آلمانی هایی که در شمار زیاد به پهنه بین راین و Aare رخنه کرده بودند، هنوز دینی برای خویش بر نگزیده بودند. اینان در مسیر جا و پیشه یابی برای خویش، آنقدر به سوی جنوب خاوری پیش روی کردند تا به سدی به نام Rhaetianها بر خوردند. راشین ها بخش های بزرگی از خاور سوییس، جنوب Tyrol و Friulia را تا زمانی که در دوران میانه سوییس به دره های بلند مرتبه گریسونز رانده شده و زندگی خودمختاری را پیش گرفتند، در اختیار داشتند. از جمله ویژگی های ستایش آمیز راشین ها نگاهبانی از زبان خود در برابر زبان های قدرتمند همسایه است. این رویدادها نشانگر چگونگی پیدایش سوییس چهار زبانه امروزی است. براستی در بخش های رومی و بورگاندی نشین غرب کشور زبان لاتین ابتدایی یاد شده به زبان فرانسه پروانسی(1) دگرگون شد. زبان سوییس- ژرمن امروز، همان زبان آلمانی سال 900 مسیحی است، اما در جنوب گویش ایتالیایی لومباردی و در گریسونز زبان Rhaeto-Romanic به چشم می خورد.
(1) - Franco-Provencal
(1) - Franco-Provencal
بهینه گشتن گرایش های فرهنگی در درازای زمان به شکل های گوناگون بر روی لایه های زمین به چشم می خورد. برای نمونه می توان از اتاقک های چوبی برای دیدهبانی یا دیگر سازه ها یاد کرد.(کوره های آجرپزی در آوانش)
باروهای Bellinzona از چشمگیر ترین سازه های پدافندی در سوییس می باشند. این باروها تنها بازمانده سازه های جنگی از سده های میانه در تمام آلپ هستند. سه بارو به نام های Montebello ،Castelgrande و Sasso Corbaro به کمک دیوار دژ Murata به هم پیوسته اند. بلیزونا در گوشه ویژه ای در مرز ایتالیا در جنوب و بر سر چند راهی آلپی که به سوی شمال می رود برای برپایی یک سد پدافندی برگزیده شد. این سازه که بوسیله رومی ها ساخته شد در سده 15 بوسیله دوک میلان گسترده تر گشت تا رخنه ناپذیرتر شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر