هر چند در کشورهای بسیار پیشرفته همانند سوییس نرخ زایش در برابری با جهان سوم، بسیار کمتر می باشد، اما بررسی ها نشان داده است که نرخ زایش سلامت در این کشور بسیاربسیار بالا می باشد. امروزه کنش با کشورهای خارجی نقش بسیار اساسی را بازی می کند. یک پراکنش گر نیرومند مردم در سوییس، دگرگونی های منطقه ای با همه پیامد های اقتصادی و اجتماعی آن از جمله خالی شدن بخش های دورافتاده از مردم، کوچ از شهرها به کناره شهرها و یا پدید آمدن مراکز شهرهای دیگر و ساخت شهرهای نوین است.
رشد مردم تا میانه سده نوزدهم تنها می توانست به شکل تقریبی برآورد شود. هرچند سرشماری های مرتب از سال 1850 و نگاشت های سالیانه شمارگان مردم از سال 1980 چهره درستی از جنبش های آماری را نشان می دهد. صنعتی شدن در سده نوزدهم با پدید آوردن شمار زیادی پیشه عامل نخستین افزایش بزرگ در شمارگان مردم شد. افزایش بزرگ بعدی در ابتدای سده بیستم رخ داد. پس از آن نیز این افزایش به شکل همیشگی پس از دهه 1940 همواره وجود داشته که اوج آن به بازه زمانی بین سال های 1950 تا 1970 بر می گردد که شماره مردم سوییس به اندازه یک سوم بیشتر شد. پس از یک دوره افزایش کم شتاب ( با نرخ 1/5٪( در دهه 1970، یک دوره افزایش شدید در بین سال های 1980تا 2000 به چشم خورد. نرخ این رشد تا سال 1990، 8٪ و پس از آن تا سال 2000، 6٪ بود. تمام نرخ افزایش مردم در دهه گذشته تقریبا در پی افزایش جمعیت در ایالت ژنو، یا ترکیب مردمی در شهرهای زوریخ و St.Gall بوده است. تفاوت پایه ای بین سال های 1980 تا 2000 و دهه های پیش از آن چیرگی نرخ مهاجرت است. این در حالیست که افزایش جمعیت در پیش از آن تنها بر اثر بیشتر شدن تعداد زاد نسبت به مرگ بوده است که از سال 1980 ارزش خود را بعنوان عامل افزاینده از دست داده است. در سال 2003 در سوییس، کمترین میزان نرخ زاد نسبت به مرگ پس از سال 1918 گزارش شد. که در آن تنها 8000 مورد زاد بیشتر از مرگ به چشم خورد. بیش از همه در همین سال بیشترین تعداد کوچ (42000 نفر) نگاشته شد. این همه پیامد افزایش رشد اقتصادی در نیمه دوم دهه 1980 است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر